Als je als werknemer zonder job zit, en je hebt altijd in bedrijven gewerkt, dan is het woord ‘bedrijfsloos’ beter dan ‘werkloos’.
Het woord werkloos is stigmatiserend.
Zeker na 32 jaar onafgebroken getimmerd te hebben aan een boeiende loopbaan in sales en marketing.
Een dag gebeurt het dan toch.
Het licht gaat uit.
Een ondernemer neemt een onverwachte & onbegrijpbare beslissing na 4 weken …
Om 8h40 sta je thuis, met chauffeur.
De taxi deponeert je netjes voor je woning, in stilte.
Zonder woorden. Daar sta je dan. In je living, enkel kilte.
Wat nu ? Je maatpak uit, je jeans aan. Stap 1 dus …
De eerste voormiddag wat telefoontjes.Wat mailtjes, links en rechts. Reacties van ‘shit’ tot ‘godvert’.
Eén dag later op kantoor.
Neen , niet ‘als werkende loontrekkende’. Maar als sollicitant.
Bij Bruno , een vriend-ondernemer van Zquadra te Kortrijk.
Bruno zei ; ‘Dominique, jij gaat thuis niet zitten kankeren !
Ik geef je een buro. ‘
Wat Bruno me gaf, was een identiteit. Chapeau !
Je bent pas mens als je een job hebt. Waar of onwaar ?
Wat waar is, dat je met een job wel een identiteit hebt binnen de samenleving.
Wat die job ook is, je hebt een doel.
Naast de centen, is het voldoening dat je iets kan verwezenlijken.
Zelfontplooiing, deel uitmaken van een organisatie, waardering, collega’s, sociaal contact, etc
We werken,
We vechten.
We bouwen.
Iedere dag.
Sinds 16 sept 2014
Ik kijk in de ogen van mijn prinses …
Ze lacht,
Ze begrijpt.
Ze weet.
Meer dan wij ….
Special thanks to Bruno www.zquadra.be
